Dziewczyny kłóciły się o kalosze

Kolekcja byłego nauczyciela Rein Kahuska składa się z prawie 70 par kaloszy, z których najstarsze pochodzą z lat 50. XX wieku. Na emeryturze, były nauczyciel z wioski Voore w powiecie Jõgeva, znalazł wyjątkowe hobby: zaczął kolekcjonować kalosze. Teraz posiada kolekcję prawie 70 par kaloszy, które tak bardzo mu się podobają, że pisze o nich nawet haiku.

Istnieje kilka powodów, dla których Rein Kahusk, emeryt z miescowości Saare w Estonii, zbiera kalosze od dziesięciu lat.

„Interesowałem się gumą od młodości. Po wojnie młode kobiety marzyły o noszeniu kaloszy i gumowych butów,”

wspomina Kahusk. „Może moje zainteresowanie wzbudziło to, że pamiętałem, jak dziewczyny chodziły wtedy w gumowych butach. Dziewczyny nawet zazdrościły sobie nawzajem, po prostu niszczyły buty koleżanek.”

W czasach Związku Radzieckiego szczególnie rzadkie były czeskie buty gumowe. Według Kahuska, łatwiej było je zdobyć w Rydze, więc ludzie często tam jeździli i przywozili kilka par. „Mój znajomy został aresztowany za taki czyn, oskarżono go o spekulację i trafił do więzienia na kilka lat.”

Kolekcja butów Kahuska jest przechowywana w dwóch miejscach: w jego domu w Linnamäe oraz w pobliżu jego domu w wiosce Kääpa, w Muzeum Kalevipoega. W sumie zebrał 70 par kaloszy. W domu ma wystawionych 30 par, jak w prawdziwym muzeum.

Kalosze z poddasza sąsiada

Kalosze kupował w sklepach, na aukcjach internetowych, otrzymywał je w prezencie lub znajdował, na przykład w pudełku starych butów na poddaszu sąsiada. Tam znalazł specjalną parę „kalesonów nordyckich” z lat 50. Były dość zniszczone i Kahusk musiał je wyczyścić i naprawić. Te kalosze są teraz w Muzeum Kalevipoega. Jego kolekcja zawiera również buty z 1963 roku z czasów radzieckich, o czym świadczy rok 1963 widoczny na podeszwie. Jego syn również pomógł mu powiększyć kolekcję, przynosząc kalosze rybackie z piwnicy przyjaciela. Otrzymał parę kaloszy japońskich z Tartu. Używał ich sam przez kilka lat, ale teraz guma zaczyna się kruszyć. Pokazał również prasie chińskie kalosze, które przetrwały bardzo krótko i całkowicie się rozpadły. Prezentuje je, aby pokazać, jak materiał się rozkłada. Oprócz estońskich, japońskich i chińskich kaloszy, prezentuje także produkty z Związku Radzieckiego, Finlandii, Włoch, Korei Południowej i Grecji.

Kahusk wyjaśnił, że greckie kalosze wykonane są z tworzywa termoplastycznego, materiału, który w zimnie staje się sztywny, a w cieple elastyczny. Zauważył, że termoplastyk jest ostatnio bardziej aktywny niż prawdziwa guma i jest nawet trwalszy. Kalosze są dla niego tak cenne, że pisze o nich haiku. Kolekcjoner butów zna na pamięć, jakich butów nie ma w swojej kolekcji i co na pewno chciałby dodać. Szczególnie interesują go stare buty, zwłaszcza rzadkie czeskie buty z wysoką cholewką, zamkiem błyskawicznym i obcasem.

Jakie kalosze kupić?

Rein Kahusk, kolekcjoner kaloszy, udziela porad dotyczących zakupu kaloszy: „Jeśli musisz wybrać, zdecyduj się na te z cieńszą warstwą gumy.” Grube i sztywne kalosze mogą na początku wyglądać ładnie, ale nie wytrzymają długo – guma zacznie się kruszyć. Ale jeśli wybierzesz cieńsze, guma jest o wiele bardziej elastyczna, a trwałość również jest wyższa. Do pielęgnacji używa smaru silikonowego i oleju silikonowego. Działa to dobrze na gumę, zapobiegając jej starzeniu się lub kruszeniu, a także poprawia wygląd.”

Artykuł o Reinie Kahusku został opublikowany w 2013 roku, kiedy miał 80 lat.

źródło: ohtuleht.ee